Dziecko z Aspergerem najczęściej wykazuje szereg zachowań, które nie mieszczą się w granicach zdrowego rozwoju małego człowieka. Ich rozpoznanie na wczesnym etapie może być kluczowe w późniejszej terapii i nauce budowania relacji oraz funkcjonowania w społeczeństwie. Najważniejszą osobą, która może pomóc dziecku, zawsze pozostaje rodzic. Dzięki wnikliwym obserwacjom podczas codziennych zabaw i czynności pielęgnacyjnych będzie w stanie dostrzec objawy, które początkowo umknąć mogą nawet lekarzom.
Choć najczęściej to właśnie rodzice zauważają objawy choroby, każde podejrzenie o jej wystąpienie powinno być potwierdzone diagnozą lekarską. W tym celu warto udać się do zajmującej się takimi schorzeniami poradni psychologiczno-pedagogicznej, gdzie psycholodzy, psychiatrzy i neurolodzy z odpowiednim przygotowaniem pomogą odpowiedzieć na trapiące rodziców pytania i wątpliwości.
Czym jest zespół Aspergera
W ostatnich latach o zespole Aspergera robi się coraz głośniej, a objawy choroby są coraz lepiej rozpoznawane. Wiele osób wie też doskonale, jaka to choroba i z czym się wiążę. Tym, którzy jeszcze tego nie wiedzą, wyjaśniamy.
Zespół Aspergera to zaburzenie rozwoju, które mieści się w spektrum autyzmu. Niekiedy określane jest też jako jego łagodna odmiana. Dziecko z Aspergerem wykazuje zwykle upośledzenie w komunikacji z otoczeniem, brak zainteresowania, tym co znajduje się wokół niego i niechęć do zmian. Często ujawnia też ściśle ukierunkowane zainteresowania, które stają się przedmiotem niemal każdej podjętej z nim rozmowy.
Może mieć trudności z akceptacją panujących w grupie zasad oraz przy wchodzeniu interakcje z rówieśnikami, czemu daje wyraz płacząc lub krzycząc. Stąd pojawiające się często określenie niegrzeczne dzieci. Złe zachowanie jest tu jednak wynikiem niemożliwości porozumienia się z otoczeniem i wynikającej z tego frustracji.
Dziecko z Aspergerem – co jeszcze warto wiedzieć
Symptomy choroby mogą przybierać różne nasilenie. U jednych dzieci będzie to łagodna forma, która nigdy nie została rozpoznana przez rodziców i zdiagnozowana przez lekarzy. Takie dzieci postrzegane są w grupie jako trochę dziwne lub ekscentryczne. U innych przybiera na sile na tyle, że dziecko widocznie wyróżnia się wśród rówieśników, wykazuje poważne trudności w komunikacji, a niekiedy w ogóle nie mówi.
Jak wykazują statystyki, dziecko z Aspergerem to częściej chłopiec niż dziewczynka. Posiada swój własny uporządkowany świat, w którym porusza się według ściśle ustalonych schematów. Dziecko z Aspergerem najczęściej ma problem ze zrozumieniem zasad panujących w społeczeństwie i ich przestrzeganiem, skąd biorą się napięcia i frustracje. Ponieważ nie potrafi zrozumieć aspektów życia społecznego, często ma też problem w nawiązywaniu relacji.
Wypowiadane słowa rozumie dosłownie, nie pojmując znaczenia żartu, czy przenośni. Przy tych wszystkich cechach dziecko z Aspergerem uwielbia pochwały, ciężko natomiast znosi krytykę. Otoczone miłością, czułością i troską oraz poddane terapii, ma szansę w przyszłości na sprawne funkcjonowanie społeczeństwie.
